அலையின் விலை

ஆழ அளவறியா
ஆதியினின்று
பொங்கிப் பிரவகித்துப்
பிணங்கிப் பிளிறித்
திமிருடன் திமிறி
ஊழிக் கூத்தாடும்
ஆழியதன் அலை

வெயிற் காய்ந்து
மழை உறிஞ்சி
மோனத் தவமிருந்து
பொறுமை பொதிந்து,
காலத்தேயும்
காலந்தாழ்ந்திடினும்
பரந்து பாய்விரித்துச்
சோராது காத்திருக்கும்
மணல் முன்னே

மண்டியிட்டு மடிகிறது;
மணல் தந்த முத்தத்தில்
மீண்டு உயிர் பெறுகிறது.

கரையின் மணலுக்கு
விலையாகிப் போகிறது
கடலின் அலை.

ஆரவார அரவங்கள்
அன்பின் எல்லையில்
அடங்கி மடிந்து
அமிழ்வதென்பதொரு
அழகான நியதி.